بتن آببند و بتن نمبند دو نوع بتن هستند که از نظر ویژگیهای نفوذپذیری و مقاومت در برابر نفوذ مایعات مختلف تفاوت دارند. این ویژگیها میتوانند تاثیر زیادی در کارایی و پایداری سازههای بتنی داشته باشند. در ادامه به توضیح این دو نوع بتن میپردازیم:
بتن آببند یک نوع بتن است که دارای ویژگیهای ضدآب بودن است. این نوع بتن از افزودنیهای خاصی مانند افزودنیهای ضدآب یا باریکههای آببند استفاده میکند تا جلوی نفوذ آب را بگیرد.بتن آببند برای کاربردهایی که به یک زمان ویژگیهای مکانیکی و ضدآب بتن مورد نیاز است، توصیه میشود. به عنوان مثال، طراحی سازههایی که در معرض آب و رطوبت قرار دارند، نیاز به استفاده از بتن آببند دارند.
بتن نمبند یا بتن متخلخل، یک نوع بتن است که توانایی نفوذ آب را کاهش میدهد اما به طور کلی ضدآب نیست. این نوع بتن از افزودنیهای گازساز به طور معمول استفاده میکند تا حفظ مقاومت مکانیکی بتن به هنگام کاهش نفوذپذیری آب.بتن نمبند معمولاً برای کاربردهایی که به ویژگیهای ضدآب کامل نیاز ندارند، بلکه نیاز به مقاومت در برابر نفوذ آب اندک دارند، مناسب است. به عنوان مثال، برای پروژههای ساختمانی معمولی که در معرض رطوبت مختلف هستند، میتوان از بتن نمبند استفاده کرد.در انتخاب بین بتن آببند و بتن نمبند برای یک پروژه خاص، باید نیازهای خاص و مشخصات فنی پروژه را در نظر گرفته و توجه به معایب و مزایای هر نوع بتن داشت.
بتن آببند و بتن نمبند هر دو با هدف کاهش نفوذپذیری بتن طراحی شدهاند، اما از روشها و افزودنیهای مختلف برای بهبود این ویژگی استفاده میکنند. افزودنیهای آببند بتن به بتن اضافه میشوند تا نفوذ آب و مواد دیگر درون بتن کاهش یابد. این افزودنیها میتوانند شامل موادی مانند سیلیس فوم، پلیمرهای اصلاح شده، و یا افزودنیهای معدنی باشند که خصوصیات نفوذپذیری بتن را بهبود میبخشند. از سوی دیگر، افزودنیهای مورد استفاده برای تهیه بتن نمبند عموماً شامل موادی مانند سیلیس دیاکسید، سیلیکات کلسیم، یا سیلیکات آلومینیوم است که در افزایش مقاومت بتن در برابر نفوذ مواد مایع و افزایش کیفیت سطح بتن تاثیرگذار هستند. انتخاب میان بتن آببند و بتن نمبند باید با توجه به شرایط و نیازهای مشخص هر پروژه صورت گیرد و افزودنیهای متناسب برای بهبود نفوذپذیری بتن در نظر گرفته شود.
افزودنیهای آببند بتن معمولاً شامل موادی همچون پلیمرها، سیلیسها، فیبرهای پلیمری، فومهای سیلیکاتی و مواد دیگر میباشد. این افزودنیها باعث کاهش نفوذپذیری بتن و ایجاد یک لایه محافظتی علیه ورود آب، رطوبت، مواد شیمیایی و ذرات جامد به داخل بتن میشود. از مزایای این افزودنیها میتوان به افزایش مقاومت به فشار آب، حفاظت در برابر خوردگی، ایجاد یک لایه محافظتی در برابر حرارت و سایر عوامل زیستی اشاره کرد.
از سوی دیگر، افزودنیهای نمبند بتن معمولاً شامل موادی همچون سنگدانههای ریز کوارتزی، حبههای کربناتی و مواد کوپلیمری میباشد. این افزودنیها باعث ایجاد یک سیستم باریک خوراکی در دل بتن میشوند که اثر نمبندی دارد و باعث کاهش نفوذپذیری بتن میشود. از جمله مزایای این افزودنیها میتوان به افزایش مقاومت به فشار آب، افزایش سختی سطحی، و افزایش مقاومت به ترکیدگی اشاره کرد.به طور کلی، هدف اصلی از استفاده از افزودنیهای آببند و نمبند، بهبود خواص نفوذپذیری بتن و ارتقای عملکرد آن در مقابل عوامل مخرب محیطی است.
افزودنیهای آب بند کننده بتن (Waterproof admixtures) همانطور که نام آنها نیز مشخص است، برای جلوگیری از نفوذ آب در بتن مورد استفاده قرار میگیرند. این افزودنیها با ایجاد یک لایه محافظتی درون بتن، نفوذ آب را کاهش داده و از حرکت آزاد آب در بتن جلوگیری میکنند. از مزایای استفاده از این افزودنیها میتوان به افزایش مقاومت بتن در برابر نفوذ آب، حفاظت در برابر خوردگی و کاهش خطر ترشح آب اشاره کرد. این افزودنیها میتوانند برای سازههایی که در معرض مواد نمکی و رطوبت قرار دارند و یا برای سازههای زیرزمینی و حوضچههای آب استفاده شوند.
افزودنیهای نمبند کننده بتن (Damp proof admixtures) هدف آنها جلوگیری از تر و مرطوب شدن بتن و همچنین محدود کردن حرکت آب در منافذ مویینه بتن میباشد. این افزودنیها با ایجاد یک لایه محافظتی درون بتن، از نفوذ آب و رطوبت به داخل بتن جلوگیری میکنند. به این ترتیب، از خطر خوردگی، ترشح آب و تغییرات حجمی بتن به دلیل تماس با آب حفاظت میشود.استفاده از این نوع افزودنیها میتواند در مواردی مانند سازههای زیرزمینی، پیهای عمیق، سازههای معرض به رطوبت و سایر برنامههایی که نیاز به حفاظت از بتن در برابر رطوبت دارند، مورد استفاده قرار گیرد.
افزودنیهای آببند کننده بتن عموماً از دو روش برای آببندی بتن استفاده میکنند:
با استفاده از این دو روش، افزودنیهای آببند کننده بتن به خوبی میتوانند از نفوذ آب و رطوبت به داخل بتن جلوگیری کرده و خصوصیات ضدآبی بتن را بهبود بخشید.
افزودنیهای آب بند کننده بتن میتوانند با کاهش اندازه منافذ مویینه یا پر کردن آنها، از نفوذ آب به بتن جلوگیری کنند. دودههای سیلیسی بعنوان یک نمونه از این افزودنیها طراحی شدهاند تا با کاهش اندازه منافذ مویینه در بتن، از حرکت آب و رطوبت به داخل بتن جلوگیری کنند و به این ترتیب بتن را از آب بندی کنند. این مکانیزم عملکردی که توسط دودههای سیلیسی و افزودنیهای دیگر انجام میشود، بهبود نفوذپذیری بتن را افزایش میدهد و حفظ از آسیب جلوگیری میکند.
افزودنیهای آب بند کننده بتن میتوانند با مسدود کردن منافذ بتن، باعث آب بندی آن شوند. یک نوع از این افزودنیها شامل چسب بتن و رزینهای پلیمری است که در فرآیند تولید بتن به آن اضافه میشوند. این افزودنیها با ایجاد یک لایه محافظتی پوششی درون بتن، از نفوذ آب و رطوبت جلوگیری میکنند و بتن را از آب بندی محافظت میکنند. این نوع از افزودنیها به طور معمول در سازهها و ساختمانهایی که به دلیل موقعیت جغرافیایی یا محیط آبی معرض به رطوبت هستند استفاده میشوند تا بتن را از تأثیرات آب و رطوبت حفاظت کنند.
افزودنیهای نم بند کننده بتن معمولاً بر روی سطح بتن عمل میکنند و هدف از آنها جلوگیری از نفوذ مویینه آب و رطوبت توسط بتن است. یکی از روشهای کارکرد این افزودنیها، میتواند با چرب کردن سطح بتن باشد. با ایجاد یک لایه چرب بر روی سطح بتن، از نفوذ مویینه آب توسط بتن جلوگیری میشود و اجازه ورود آب به بتن را به حداقل میرساند. به این ترتیب، بتن اصلاً خیس نمیشود و از آسیب ناشی از رطوبت و آب برای مدت طولانیتری حفاظت میشود. استفاده از این روشها میتواند در مواردی که نیاز به مقاومت بتن در مقابل آب و رطوبت است، مفید واقع شود.
بتن آب بند (بتن ضد آب) برای مواردی که در معرض فشار هیدرواستاتیکی آب قرار دارند، بسیار مناسب است. بتن آب بند برای سدسازی، پلها، مخازن بتنی آب، تونلها، استخرها و سازههای دیگر که نیاز به مقاومت در برابر نفوذ آب دارند، استفاده میشود. این نوع بتن از افزودنیهای ضد آب بهره میبرد که بهطور اختصاصی طراحی شده اند تا از نفوذ آب به بتن جلوگیری کنند و عمر مفید بتن را افزایش دهند.
بتن آب بند علاوه بر جلوگیری از نفوذ آب، همچنین باید دارای استحکام مناسب برای مقاومت در برابر فشار هیدرواستاتیکی باشد. بنابراین، در سازههایی که شرایط فشار آب قوی و مستمر وجود دارد، استفاده از بتن آب بند ضروری است تا از نفوذ آب، تخریب و آسیب به سازه جلوگیری شود و عمر مفید آنها افزایش یابد.
بتن نم بند (بتن چکشی) و افزودنیهای نم بنده کننده بتن معمولاً در پروژههایی کاربرد دارند که فشار هیدرواستاتیکی مهم نیست و تغییر در ظاهر بتن (مانند جلوگیری از شوره زدگی نما) مورد نیاز است. این نوع بتن یا افزودنیها اغلب برای ایجاد یک ظاهر سطحی زیبا، ضد خوردگی یا جلوگیری از نفوذ آب و رطوبت به مواد ساختمانی استفاده میشوند. بتن نم بند و افزودنیهای منع زننده معمولاً به عنوان روشهایی برای افزایش مقاومت و دوام بتن در برابر شرایط محیطی خاص مورد استفاده قرار میگیرند.
How useful was this post?
Click on a star to rate it!
Average rating ۰ / ۵. Vote count: ۰
No votes so far! Be the first to rate this post.
چرا افزودنی بتن؟ سیمان اولیه در سال 1824 توسط جوزف آسپیدین اهل انگلستان شناخته و کشف شد و فرآیند تکامل آن توسط ...
در این مقاله به پوشش ضد حریق پایه سیمانی،مزایا و معایب پوشش ضد حریق پایه سیمانی، نحوه اجرای پوشش ضد حریق پایه سیمانی، ...
پوشش ضد حریق اسکلت فلزی پوشش ضد حریق اسکلت فلزی از جمله پوشش های مقاوم حریق است و کاربردها و مزایای آن ...
پوشش ضد حریق پایه گچی یکی از انواع پوششهای ضد حریق است که برای محافظت از سطوح مختلف ساختمانی مانند دیوارها، سقف، ...
02122389001-8
تهران-سعادت آباد - میدان کاج - خیابان ۱۲ پلاک ۲۴ طبقه سوم جنوبی
کدپستی : ۱۹۹۸۶۱۳۳۳۹
info@icc-clinic.com